Margreet van Dijk vertelt haar verhaal over de geboorte van haar twee kindjes. Haar eerste kindje werd geboren na een bevalling waar ze niet positief op terugkijkt. Dit in tegenstelling tot de geboorte van haar tweede kindje, een groot contrast. Margreet vertelt ons hoe ze dit heeft ervaren en hoe ze terugkijkt op deze ervaringen. Lees je mee?
'Bij onze eerste bevalling, ik was 40 weken en zes dagen zwanger, begon het 's nachts bij mij te rommelen. De net afgestudeerde verloskundige kwam langs om te kijken, te voelen en af te wachten. Vanaf het begin had ik meteen last van veel rug weeën.
Na een paar uur had ik acht centimeter ontsluiting, maar dit zette niet door. Ik lag passief op bed. Na een poos kreeg ik er persdrang bij. De verloskundige heeft, in overleg met ons, een ambulance laten komen om mij naar het ziekenhuis te brengen. Wat was dat een helse rit! Ik mocht niet persen, lag daar strak vast gebonden (met claustrofobie), het gevoel van veiligheid was ver weg voor mij........
In het ziekenhuis kreeg ik, nadat de gynaecoloog had gecontroleerd hoeveel ontsluiting ik had, groen licht. Ik mocht weer persen; liggend op mijn rug en op commando. Resultaat: na 12.5 uur een gezonde jongen! Hij lag niet met zijn achterhoofd naar de uitgang, maar met zijn gezichtje richting mijn navel, een sterrenkijker. Dat maakte de uitdrijving moeizaam en ik liep een een totaalruptuur op........
4 jaar later........
Ik ben 40 weken en 3 dagen zwanger van ons tweede kindje. In de ochtend met de oudste naar een speeltuin geweest, s 'middags gefietst en boodschappen gehaald. Rond 19.30 kreeg ik een ring van kramp (in mijn onderbuik en rug). Het zal wel een voorwee zijn, was mijn gedachte. Na een uur kwam er weer zo'n kramp. Rond 21 uur ben ik naar bed gegaan. Af en toe kwam er een kramp, ik kon er prima mee slapen.
Rond 00.30 ging ik weer naar beneden naar de wc en te douchen. Onder de douche moest ik de krampen echt weg puffen.
Om 1.10 uur was ik weer boven en kreeg ik weer een wee. Mijn man vroeg of hij de verloskundige moest bellen, ik wilde het nog een kwartiertje afwachten. Wel is mijn man alvast naar beneden gegaan om het bevalbad op te zetten. Ik was namelijk heel duidelijk geweest dat ik daarin wou bevallen, dus hij had een missie.
Terwijl mijn man beneden was, kwam er een flinke wee, na deze wee heb ik de babyfoon aangezet (voor de oudste die nog diep lag te slapen) en liep ik (weer) naar beneden, waar ik al heel snel riep 'Je moet NU de verloskundige bellen!!!!! Dit was om 1.25 uur. toen kwam de eerste perswee, die ik op handen en knieën liet komen op de bank. Vervolgens ben ik weer naar de badkamer gelopen en had even het idee om handdoeken op de tegels te leggen, want dan zou de landing zachter zijn voor de kleine. Bij de volgende (snel komende) perswee liet ik de handdoeken gewoon in de kast liggen en ben ik onder de douche gaan staan.
Mijn man zijn eerste taak was, foto's maken haha. Daarna heeft hij de verloskundige gebeld, die mocht het rustiger aan doen, want onze kleine was er al.
Ik heb de placenta vervolgens in een teiltje neergelegd (de placenta kwam vrij vlot nadat de kleine er was). En daarna hielp mijn man ons (mij, baby en placenta) naar de bank. Terwijl ik mij daar zat te stralen met een prachtige baby aan mijn borst (die had hij al snel gevonden) kwam de verloskundige trots binnen.
Wat een belevenis om in zo'n korte tijd te bevallen. En al die tijd heb ik tijdens de zwangerschap over deze bevalling gedroomd, precies zoals hij is gelopen, zo bijzonder. Geen enkel moment heb ik het als eng ervaren (deze vraag kreeg ik geregeld), ver van zelfs. Ik had alle vertrouwen in mijzelf en de kleine. Na de controle was alles in orde met de kleine en de placenta. Ik had een paar hechtingen nodig, de bevalling is waarschijnlijk iets te snel gegaan voor het litteken dat ik had van de eerste bevalling.
Daarna zijn we een prachtige kraamweek ingegaan, waarin ik mijn verhaal nog geregeld heb mogen vertellen.
Het was inderdaad een mega contrast. Het grote verschil: bij de eerste ging ik er blanco in, had vertrouwen in de verloskundige en haar kunde. Bij de tweede heb ik mij verdiept in mijn rechten, wat mijn wensen zijn, en gezocht naar een verloskundige die samen met mij het pad wou bewandelen en mij daarin ging begeleiden.
Mede door het vele lezen en aansluitende informatie van de verloskundige, ging de tweede zwangerschap en vooral de bevalling zoals ik mij dat voorstelde. Ik kon nu dichter bij mijn eigen gevoel staan.
Hartelijk dank voor het delen van jouw bevallingsverhalen Margreet! We wensen je alle goeds toe met je gezin.
Wil je meer lezen over de ligging van je kindje tijdens de geboorte?
https://geboortenis.nl/invloed-van-de-positie-van-de-baby-op-verloop-van-bevalling/
Reactie plaatsen
Reacties
Ontzettend trots op mijn nichtje hoe ze het allemaal op haar eigen manier doet ❤️