Op deze pagina plaatsen we graag jouw verhaal om te delen met andere (aanstaande-)ouders. Jouw ervaring kan een bron van inspiratie en herkenning zijn. Dus.....heb jij een een mooi verhaal over de geboorte van je kindje, de borstvoedingsperiode, het ergonomisch dragen, of een van de andere onderwerpen die passen bij deze website? Schroom niet en stuur een berichtje. We helpen je graag wanneer je het verwoorden van je verhaal lastig vindt of wanneer je twijfelt aan de tekst die je geschreven hebt. We zijn benieuwd!
Margreet van Dijk vertelt haar verhaal over de geboorte van haar twee kindjes. Haar eerste kindje werd geboren na een bevalling waar ze niet positief op terugkijkt. Dit in tegenstelling tot de geboorte van haar tweede kindje, een groot contrast. Margreet vertelt ons hoe ze dit heeft ervaren en hoe ze terugkijkt op deze ervaringen. Lees je mee?
Corine de With, 34 jaar, moeder van Danique (12), Romée (9), Ivan en Aaron (5) schrijft:
Het is alweer zes jaar geleden dat ik erachter kwam dat mijn derde zwangerschap een leuke verrassing in petto had. In plaats van één baby, had ik gewoon twee baby's in mijn buik! Na van de eerste shock bekomen te zijn, kreeg ik ruimte om na te denken over 'het plan van aanpak' rond de zwangerschapszorg, bevalling, praktische dingen en uiteraard borstvoeding. Voor mij was het geen vraag of ze borstvoeding gingen krijgen maar een uitgemaakte zaak. Mijn oudste twee kinderen heb ik een aantal jaren kunnen voeden. Stiekem stond tandemvoeden op mijn wensenlijst maar mijn oudste stopte zelf tijdens de volgende zwangerschap. En tussen de tweede en derde zwangerschap zat wat meer tijd. Dit was dus mijn kans!
Ik had in overleg met een lactatiekundige besloten om bij 34 weken zwangerschap te starten met kolven om bijvoeding met kunstvoeding te vermijden.
Helaas dachten mijn jongens er anders over en besloten met 31 weken al ter wereld te komen. De bevalling ging gelukkig heel voorspoedig, ze hadden beide een goede start, hebben heel kort even op mijn borst gelegen om vervolgens meegenomen te worden voor naar de kinderarts en later naar de NICU. Zodra ik er in toe in staat was, was mijn eerste doel om melk voor ze te kolven. Heel trots voelde ik mij toen ik de eerste 2cc in een spuitje had zitten. Later die dag had ik zelfs 20cc! In de eerste nacht kwam er vervolgens niets. En wat voelde ik mij daar rot onder. Ik had donormelk thuis in de vriezer liggen maar dacht dat niet nodig te hebben na die 20cc. En ik zou het op eigen risico stiekem moeten meegeven, de kinderartsen vonden het te riskant.
Gelukkig kwam het in de ochtend prima op gang en heb ik ze vanaf dat moment altijd volledig moedermelk kunnen geven. Ik had van kolven en melk produceren mijn prioriteit gemaakt. Het was soms zoeken om 8x per dag te kolven. Zeker toen ik na een week naar huis ging en 2x daags naar het ziekenhuis ging. Het gebeurde regelmatig dat ik de wekker had gezet om te kolven s nachts en niet verder kwam dan de gedachte om te gaan kolven, maar gewoon weer in slaap viel. Met als gevolg een dreigende borstontsteking want ja die 600cc die ik s morgens dan kolfde, vonden mijn borsten niet zo leuk.
Binnen 2 weken na hun geboorte, dronken ze al aan de borst! Wat was ik apetrots! Tijdens het buidelen gingen ze zoeken en uiteindelijk lukte het ze met behulp van een tepelhoedje. Al snel kon ik dit opbouwen en dronken ze meerdere voedingen per dag aan de borst. Gelukkig kreeg ik van het ziekenhuis hier aardig de vrije hand in en kon ik het op gevoel doen. Zonodig kregen ze aanvulling per sonde. Ik kreeg al snel te horen dat ze bij mij waarschijnlijk meer dronken, met alleen sonde vroegen ze sneller om hun volgende voeding dan na live borstvoeding bij mij.
5 weken na hun geboorte mochten ze naar huis. Van 3 live voedingen per dag in het ziekenhuis, ging ik thuis naar volledige borstvoeding. Het was even wat zoeken met tegelijk aanleggen. Eigenlijk vond ik dat maar wat geklooi in combinatie met de tepelhoedjes. Maar braaf oefende ik dit 2x per dag want ooit zou het vast makkelijker worden. Gelukkig kwam dit moment al vrij snel en toen het ook nog lukte om ze tegelijk zonder kussens aan te leggen, werd het helemaal makkelijk. Ik had snelle drinkers dus na 10-15 minuten was ik alweer klaar. Turbovoeden! 's Middags en 's avonds kropen we samen in het grote bed of op de bank en lagen ze lekker te clusteren.
Wat kijk ik ontzettend goed terug op deze mooie tijd. Heerlijk het samen knuffelen, niet druk hoeven maken over het aandacht verdelen, het zichtbaar zien groeien en hun premature achterstand weer vlot inhalen.
Naar mate ze ouder werden en ook gingen praten, hadden ze regelmatig lol aan de borst. Vanaf 1 jaar kregen ze elk een eigen borst. Maar af en toe wilden ze 'aan de verkeerde kant drinken', dan gingen ze overleggen of ze gingen ruilen. Steevast hielden ze elkaars handje vast tijdens de voeding. Als het aan de jongens lag, dronken ze nog steeds. Maar ik merkte dat het even na hun 4e verjaardag mij echt tegen begon te staan. Na langzaam ze voorbereid te hebben, ben ik precies met 4,5 jaar gestopt.
Het einde van een mooi en bijzonder tijdperk waar ik met zeer warme gevoelens op terug kijk.
Tips voor andere tweelingmoeders:
Leef bij de dag, maak het jezelf zo makkelijk mogelijk, neem alle hulp aan die mensen aanbieden en vergeet vooral niet te genieten.
Hartelijk dank voor het delen van jouw mooie verhaal Corine!
Wil je meer lezen over het geven van borstvoeding aan een tweeling?
https://www.lalecheleague.nl/webwinkel/product/96/meerlingen-pdf