Kraamverzorgster Annie vertelt.....

Gepubliceerd op 1 maart 2022 om 20:26

Hallo ik ben Annie Vogelzang,  getrouwd met Anne en samen hebben wij een zoon Tygo van 7 jaar. 

Van jongs af aan wilde ik al heel graag kraamverzorgster worden…geweldig leuk leek me dat. Die kleine baby’s....

Wanneer je me vroeger vroeg of ik wilde oppassen zei ik maar al te graag ja. Uiteindelijk na de lagere school de opleiding vbo gedaan en daarna de verzorgende opleiding. 

Ik twijfelde tussen de gehandicaptenzorg en de kraamzorg, en achteraf heb ik een hele goede keuze gemaakt want kraamzorg is mijn passie geworden.

Kraamverzorging is zoveel meer dan baby`s knuffelen, spelen met de broertjes en zusjes en beschuit met muisjes serveren. Zodra ik een rommeltelefoontje krijg (een melding dat er een bevalling aanstaande is) geef ik mij voor de volle 100%. Of dit een kraamweek is van 23 uur of 80 uur; ik sta voor het gezin klaar met het doel dat ze na de kraamtijd weer zelf aardig op eigen benen staan en anders handvatten hebben om dit te bereiken.

Ik werk als kraamverzorgende bij Buurtzorg Kraam. Met ons leuke team staan we vanaf de aanmelding tot en met de kraamweek klaar voor de gezinnen. Dit geeft, samen met de manier van werken bij Buurtzorg Kraam, net dat beetje extra aan het vak. Want een vak is kraamverzorgende zeker!

Tijdens mijn werkweek start ik met het assisteren bij een bevalling of ben ik aanwezig wanneer het gezin uit het ziekenhuis komt. Ik vind ik het heel belangrijk de wensen van het gezin mee te nemen in de kraamweek. Veel wensen hebben we al tijdens de intake besproken en anders komen ze vaak al snel aan bod tijdens het evalueren. De kraamweek blijf je je altijd herinneren en niets is zo fijn als dat het is verlopen zoals jij en partner het wilden.

Elke kraamweek heeft zijn of haar uitdagingen: een moeizame bevalling, een kindje wat moet oefenen met drinken, een moeder die erg moet wennen aan haar nieuwe rol, gewichtsverlies of jaloezie bij de broertjes en zusjes. Een werkweek is daarom voor mij nooit hetzelfde. Gelukkig werken we nauw samen met de verloskundige, zijn er fijne lactatiekundigen in onze regio werkzaam, maar ook een babycoach of draagconsulent kunnen helpen. 

De glans van het vak vind ik dat wanneer ouders mij de eerste dag hulpeloos aankijken wat ze nu met zo`n klein poppetje moeten. ‘’stel dat ik de armpjes breek!’’ en we de rest van de week samen werken aan de zorg voor de baby en gezinsleden. De gebruiksaanwijzing is toch echt achtergebleven in de placenta dus moeten we met elkaar er achter komen wat de baby fijn vind. Vitale functies controleren bij moeder en kind houd niet alleen het gewicht en temperatuur in maar ook de gemoedtoestand. Niet alles is uit te drukken in cijfers. 

Mijn advies is dan ook: laat je lekker verwennen in je kraamweek, en geniet optimaal van jullie kleine poppetje. Want na deze verwennerij mogen jullie zelf weer aan de slag. Wat is het dan fijn dat je in zo’n kraamweek nergens aan hoeft te denken. Een geluksmomentje voor jezelf maar ook voor ons om jullie te zien stralen en lekker in de watten te leggen. 

En dan zit de week erop, hebben de ouders enige handigheid gekregen in het verzorgen van hun kindje, draag ik de zorg met eventuele bijzonderheden over aan de JGZ ( jeugdgezondheidszorg) en kan ik met een gerust hart de deur achter mij dichtdoen.

En het mooiste compliment wat ik kan krijgen? Als ik na enige tijd een telefoontje krijg: hallo Annie, ik ben weer in verwachting. Zou je weer willen komen kramen?

Hoe ik de toekomst zie van de kraamzorg… ik hoop dat wij kraamzorg kunnen blijven geven en de zorg mogen blijven aanbieden op maat.. kijken wat een gezin nodig heeft of dit nou 23 uur zijn of 80 uur de start met je kleintje is zo belangrijk voor een mooie toekomst als gezin.

Annie, hartelijk dank voor het delen van jouw verhaal! Mooi om te lezen dat je met hart en handen werkt in de kraamzorg. We wensen jou, en de gezinnen waarin je mag werken, nog heel veel werkplezier toe.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.